پژوهش جدید محققان مرکز جان اینز نشان داد که گیاهان برای جیره‌بندی غذا و اجتناب از قحطی در طول شب تقسیم‌های ریاضی انجام می‌دهند. 

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، به گفته محققان این اولین گواه محکم در فرآیند زیستی بنیادی از یک محاسبه پیچیده ریاضیاتی است.در طول شب هنگامی که گیاه نمی‌تواند از انرژی خورشید برای تبدیل دی‌اکسیدکربن به قند و نشاسته استفاده کند، ذخایر نشاسته را برای باقی ماندن این ماده تا صبح تنظیم می‌کنند.در شیوه، ساز و کارهای درون برگ میزان دخیره نشانسته را اندازه‌گیری و بر اساس ساعت درونی مشابه ساعت زیستی بدن، زمان را تا طلوع خورشید برآورد می‌کند.اندازه ذخیره نشاسته با زمان باقیمانده تا طلوع خورشید برای تنظیم سرعت صحیح مصرف نشاسته تقسیم می‌شود تا هنگام روز حدود 95 درصد نشاسته حتی در صورت زودتر آغاز شدن شب یا تفاوت میزان ذخیره نشاسته مصرف شود.محققان پیشنهاد کرده‌اند که این فرآیند به واسطه دو نوع مولکول با نامهای «S» برای نشاسته و «T» برای زمان انجام می‌شود.اگر مولکولهای S تجزیه نشاسته را تحریک کرده و مولکولهای T از آن جلوگیری کنند، سرعت مصرف نشاسته با نسبت مولکولهای S به مولکولهای T یا S‌ تقسیم بر T تعیین می‌شود.به گفته محققان این محاسبات بسیار دقیق بوده تا گیاه دچار قحطی‌زدگی نشده و موثرترین استفاده از غذایشان را داشته باشند. درک چگونگی رشد گیاهان در تاریکی می‌تواند به گشودن راههای تازه برای ارتقای مزارع کمک کند.

 محققان موسسه تکنولوژی جورجیا (GT) و دانشگاه پوردو با ساخت سلول خورشیدی از درختان، تجدیدپذیرترین منبع انرژی را طراحی کرده اند.به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، سلول های خورشیدی بطور کلی بر پایه اصل فتوسنتز هستند که مانند گیاهان، انرژی خورشید را جذب و برای تولید انرژی های تجدیدپذیر استفاده می کنند.«برنارد کیپلن» مدیر موسسه تکنولوژی جورجیا تأکید می کند: برای کاهش وابستگی به سوخت های فسیلی، فناوری تولید انرژی از منابع تجدیدپذیر بسیار مهم است، اما این فناوری ها نیز باید در پایان چرخه حیات خود قابل بازیافت باشند، در غیر این صورت مشکلات جدیدی ایجاد می کنند.انرژی تجدیدپذیر تولید شده با منابع کاملا قابل بازیافت و دوستدار محیط زیست نمونه واقعی فناوری سبز محسوب می شوند.سلول های خورشیدی ساخته شده از درختان تا 2.7 درصد انرژی دریافتی از خورشید را به برق تبدیل می کنند که یک رکورد جدید برای مواد آلی محسوب می شود.این سلول های قابل بازیافت از ماده ای به نام نانوکریستال سلولز ساخته شده اند که یک ساختار 100 درصد زیست تخریب پذیر محسوب می شوند، سلول های خورشیدی پس از اتمام عمر مفید، تخریب یا شکسته شدن، براحتی در آب گرم شسته می‌شوند و آسیبی به محیط زیست وارد نمی کنند.هدف بعدی محققان، افزایش کارآیی و رساندن بازده سلول های خورشیدی به یک عدد دو رقمی عنوان شده است که در صورت محقق شدن این امر، تولید در مقیاس کامل سلول های خورشیدی بازیافتی تا پنج سال آینده آغاز خواهد شد.